Γιώργος Τζωρτζόπουλος

Η Ε.Σ.Ε.Ε. είναι η τριτοβάθμια ανώτατη οργάνωση των εμπόρων. Η συντριπτική πλειοψηφία των εμπορικών οργανώσεων (σύλλογοι και ομοσπονδίες) μέσω των αντιπροσώπων τους την εμπιστεύονται και τη στηρίζουν. Η Ε.Σ.Ε.Ε. από την ίδρυση της μέχρι και σήμερα υπηρετεί με ζηλευτή συνέπεια τον κυβερνητικό συνδικαλισμό ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές εναλλαγές. Οι πλειοψηφίες στη διοίκηση της Ε.Σ.Ε.Ε. , διαχρονικά, ποτέ δεν υπερασπίστηκαν τη μικρή επιχείρηση. Η Ε.Σ.Ε.Ε. δομήθηκε λειτούργησε και λειτουργεί, έχοντας απορρίψει και αντικαταστήσει τη συνδικαλιστική διεκδίκηση και δράση με τουριστικές και κοσμοπολίτικες εκδηλώσεις. Η Ε.Σ.Ε.Ε. από την πρώτη μέρα της υπήρξε ο λαγός των εκάστοτε κυβερνητικών προθέσεων και μεθοδεύσεων, ενώ συνήθως υπερφαλάγγιζε με τα οράματα της συνδέσμους βιομηχάνων, πολυκαταστημάτων, ομίλους super market κλπ. Ενδεικτικά θα τη βρούμε να πρωτοπορεί: → Στην ασυδοσία της ελεύθερης δήθεν κίνησης, κεφαλαίων, εμπορευμάτων κα. → Στην αυτορύθμιση των αγορών και την απουσία ελέγχων. →

Οι συνδικαλιστές της Κρήτης «πέτυχαν» την επιδιωκόμενη δημοσιότητα και προβολή. Συγκεκριμένα με το  προσχέδιο ανακοίνωσης-διαρροή στο facebook ότι τα μαγαζιά στην Κρήτη στις 18-12-2020 θα ανοίξουν, προαναγγείλανε και διαφήμισαν την 18η σαν μέρα αντίστασης, απειθαρχίας, ανυπακοής, κινηματικής δράσης και σύγκρουσης με τις κυβερνητικές αποφάσεις που αφανίζουν το μικρεμπόριο πανελλαδικά. Κατεστραμμένοι μικρέμποροι σε όλη τη χώρα που τούτες τις μέρες κάνουν λιανοπούλι λες και διακινούν πρέζα περίμεναν την 18η σαν μέρα ξεσηκωμού. Το ίδιο και άλλοι επαγγελματίες που μάλιστα επ'αφορμή αυτή την εξαγγελία θυμήθηκαν την Κρητική λεβεντιά ότι εκεί κάτω δεν μασάνε και άλλα τέτοια. Έλα όμως που λίγες ώρες πριν την 18η οι ίδιοι συνδικαλιστές  κατέβασαν το λάβαρο που ποτέ δεν σήκωσαν του ξεσηκωμού, γαργαρίσανε τα πάντα και αντικαταστήσανε την αποφασιστικότητα τους με γονυκλισίες και παρακλήσεις. Ασφαλώς θα μπορούσε κάποιος να αδιαφορήσει και να αγνοήσει το περιστατικό και τη γραφικότητα του. Το ε

Στις 23 Δεκέμβρη 1947  συγκροτείται η "Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας" → Γνωστοποιήθηκε στις 24-12-1947 από το ραδιοφωνικό σταθμό της "Ελεύθερης Ελλάδας" που ήδη λειτουργούσε. → Είχε συγκροτηθεί στις περιοχές της χώρας που είχε απελευθερώσει ο Δημοκρατικός Στρατός από τη νέα κατοχή των ιμπεριαλιστών «συμμάχων του» και των εγχώριων αχυρανθρώποων τους. Απέναντι  στις μαχήτριες και τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού η αστική χαλκευμένη ιστορία συνεχίζει να ασελγεί και αποτελεί δικό μας χρέος -σήμερα- η παραχάραξη να αποκαλυφτεί. Ο αγώνας τους, τα άταφα κορμιά τους, οι σακατεμένες ζωές τους θα δικαιωθούν όταν ο όρκος τους τότε, μας καθοδηγεί εμάς στο σήμερα για το αύριο. Ο Όρκος του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Εγώ, παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ, ορκίζομαι να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι, να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ’ τα χώματα της πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτη

Από τις πρώτες μέρες της καραντίνας του Μάρτη είχα προτείνει σε σχέση με το τι πρέπει να κάνει το συνδικαλιστικό κίνημα των εμπόρων τα παρακάτω επιγραμματικά. Α/ Σταματήστε το γενικόλογο μπλα μπλα. Β/ Διαμορφώστε άμεσα συνοπτικά ένα συνδικαλιστικό κείμενο που: να πείθει για τον Αρμαγεδδώνα που έρχεται, να ξεσκεπάζει τις κυβερνητικές προθέσεις και να αποκαλύπτει τα συμφέροντα που υπηρετεί. Γ/ Βάλτε θέμα αιχμής τη δημόσια αποκλειστικά υγεία, η οποία δεν μπορεί να συνυπάρχει με τα ιδιωτικά τρωκτικά που λυμαίνονται δημόσιο χρήμα στο χώρο της. Δ/ Αναδείξτε την παρουσία στην αγορά του μικρομάγαζου, σαν αντίπαλου δέους στην ολιγοπώληση της από τις αλυσίδες και τις συνέπειες που αυτό επιφέρει, καρτέλ το λένε. Ε/ Μιλήστε καθαρά για τις συνέπειες σε πολιτικό επίπεδο, τη χειραγώγηση των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και την υπονόμευση της δημοκρατίας, όταν μια χούφτα ανθρώπων ελέγχουν την οικονομική ζωή της χώρας. Ζ/ Διαμορφώστε τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις, με αποκλειστικό και μόνο κριτήριο η

  Αυτό που συμβαίνει μετά το «click away» στις αγορές των πόλεων πανελλαδικά μόνο με μια λέξη μπορεί να χαρακτηριστεί: ΞΕΦΤΙΛΑ. Στην είσοδο: τραπεζάκι, χαρτοκούτι, σφουγγαρίστρα, κορδέλα ατυχήματος κλπ. Από μέσα: φώτα ανοιχτά, ιδιοκτήτης, εργαζόμενοι -να έγινε άραγε διακοπή αναστολής;- Απ'έξω: ο καταναλωτής, πελάτης, αγοραστής. Ο δειγματισμός: στην πόρτα, στο πεζοδρόμιο και για όσους έχουν πρόσοψη σαν παράσταση καραγκιόζη ή σαν επισκεπτήριο σε φυλακές υψίστης ασφάλειας. Η συναλλαγή: Πότε από εκεί με μετρητά, πότε από εδώ με POS. Οι πιο "ανέμελοι"¨: Βάζουν κανονικά μέσα τον πελάτη να δει και να δοκιμάσει. Οι προνομιούχοι: Αυτοί που έχουν πίσω πόρτα, πιο άνετοι, είσοδο και έξοδο από την πίσω πόρτα, μπροστά κλειστοί. Αυτή η πραγματικότητα που αποτελούσε καθημερινή ρουτίνα για ένα συγκεκριμένο μειοψηφικό ποσοστό με την εξαγγελία του lockdown, σε ελάχιστες ώρες με το click away μπόλιασε με ταχύτητα φωτός όλους τους εμπόρους πανελλαδικά. Ας βάλουμε όμως με τίτλους σε μια σειρά

Η συγκλονιστική κατάθεση του Κ. Βάρναλη την οποία αφηγείται ο ίδιος ο Λουντέμης στο βιβλίο του ”Ο Κονταρομάχος” (εκδ. Δωρικός). …Είπαμε ότι ανάμεσα στους υπερασπιστές μου ήταν κι ο Δάσκαλος. Αλλά, πως ήρθε! Δεν είχε την υπομονή να περιμένει να τον ειδοποιήσουν. Μόλις το πληροφορήθηκε απ΄ τις εφημερίδες ντύθηκε τα γιορτινά του κι ήρθε μόνος του. Δε λογάριασε ούτε γηρατειά, ούτε φόβο, ούτε κρύο. Διέσχισε τα πυκνά στίφη των πραιτωριανών (που χανε κυκλώσει ολόκληρο το τετράγωνο) και μπήκε στην αίθουσα. -Κωνσταντίνος Βάρναλης… φώναξε ο κλητήρας. Ο Δάσκαλος τον κοιτούσε με χλευαστική απάθεια. -Δάσκαλε… Εσένα φωνάζουν… του ‘πε ο Νίκος Παππάς. -Εμένα; Τότε τι «Κωνσταντίνος» λέει αυτός ο… άντε ας μην το πω. -Περάστε κ. Βάρναλη… του είπε ο Εισαγγελέας Κατεβαίνης, που ‘κανε τον διανοούμενο. Ο Δάσκαλος πλησίασε κάτω απ΄ την έδρα με το χέρι στ΄ αφτί. Ο Πρόεδρος ρωτά: -Πιο δυνατά! φώναξε ο Βάρναλης. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έστω. Είναι ένοχος ο κατηγορούμενος; ΒΑΡΝΑΛΗΣ (Με έμφαση): Ένοχος; Όχι! Για να ναι ένοχος έ

Νομίζω ότι όποιος αφιερώσει 3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα για να δει το υπέροχο βίντεο που ακολουθεί θα καταλάβει πολύ καλά γιατί όλοι αυτοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί και επιστήμονες υγειονομικοί δεν βρίσκουν ούτε μια λέξη, για να αναφερθούν στην Κούβα. Είναι σαφές ότι το αστέρι της Κούβας τους εκθέτει σε όλα τα επίπεδα και αποκαλύπτει τους ρόλους που παίζουν. ΠΗΓΗ

Σε όσους με ρωτούσαν, εμπόρους ή συνταξιούχους εμπόρους, στην πρώτη καραντίνα, τι βλέπω να γίνεται απαντούσα:  Η κυβέρνηση με όχημα την πανδημία θα τρέξει τις αναδιαρθρώσεις της στην αγορά, σε βάρος του μικρού οικογενειακού μικρομάγαζου, με στόχο να επισπεύσει το θάνατο του και να ξεμπερδεύει με τον εμποράκο. Διαφωνούσα με την βεβαιότητα ότι 2η καραντίνα δεν πρόκειται να ξαναδούμε, γιατί θα ξεσηκωθούν και οι πέτρες. Ισχυριζόμουνα ότι ο καλύτερος σύμμαχος της είναι η άποψη που λέει ότι: "Ο κάθε συνάδελφος έχει την προσωπική του αγωνία, κάνει τον προσωπικό του αγώνα κρίνει, μετράει και λαμβάνει τη δική του απόφαση" Αυτή η αντίληψη και άποψη που αποτελούν τον ορισμό της ατομικότητας, αποτελούν ταυτόχρονα και τον ορισμό του κυβερνητικού συνδικαλισμού και των υπηρετών του. Αυτή η άποψη και αντίληψη οδήγησαν το συνδικαλιστικό κίνημα σε βαθιά κρίση, το χειραγώγησαν, το ξεδόντιασαν, νόθευσαν το ρόλο του. Αντικατέστησαν τη διεκδίκηση και τον αγώνα. με δημόσιες σχέσεις, διαβούλευση, κο

Σε σχέση με την πανδημία και την κυβέρνηση της «ευθύνης».  Όσο και να το θες, όσο και να προσπαθήσεις, πίσω από το δάχτυλο δεν μπορείς να κρυφτείς. Μιλώ για τους ίδιους και αυτούς που τους προστατεύουν.  Ποιος αλήθεια και με ποια επιχειρήματα μπορεί να αρνηθεί ότι: √ Τα συστημικά μέσα «ενημέρωσης» έχουν υποκαταστήσει κατ'ουσίαν, αρμόδια υπουργεία και κυβέρνηση και στο θέμα της πανδημίας. √ Μερίδα λοιμωξιολόγων επιστημόνων, διακινώντας προσωπικές απόψεις, προσεγγίσεις και προτάσεις, αρκετές φορές διαφορετικές, συμβάλουν και τροφοδοτούν τη σύγχυση. √ Τα κυρίαρχα πλέον θέματα κάθε μέρα, ώρα και στιγμή είναι οι νοσούντες, οι νεκροί, οι διασωληνωμένοι, το φρακαρισμένο σύστημα υγείας, πότε και ποιοι θα ανοίξουν, το εμβόλιο, η ακινδυνότητα του και το ήδη έτοιμο επιτελικό σχέδιο της κυβέρνησης, για τον εμβολιασμό του πληθυσμού με το που αυτό θα μπει στα σύνορα μας. Αναμφίβολα όλα τα παραπάνω είναι υπαρκτοί και έντονοι προβληματισμοί για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού, έλα όμως που και

  Επιστολή φίλων του Αλέξη ( 10 Δεκεμβρίου 2008  ) :  ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ Δεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι», «γνωστοί-άγνωστοι». ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ. Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι.... Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας. Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ. Κάποτε  ήσασταν νέοι κι εσείς. Τώρα  κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε, ΞΕΧΑΣΑΤΕ. Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε, Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε, να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους. ΜΑΤΑΙΑ. Ζείτε  ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι, έχετε  κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε  τη μέρα που θα πεθάνετε. Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε. Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε. ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ Πού είναι οι γονείς; Πού είναι οι καλλιτέχνες; Γιατί δε βγαίνουν έξω: ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα. ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας. Επιστολή του Γυμνασιάρχη του Γρηγορόπουλου στα παιδιά που

Στις 2-12-2020 με  ΕΠΙΣΤΟΛΗ τους οι εμπορικοί σύλλογοι της Αιτωλοακαρνανίας ζητούν άμεσα μέτρα στήριξης από τον πρωθυπουργό. Μια απορία έχω. Στην Αιτωλοακαρνανία υπάρχουν βουλευτές, εν αναμονή υποψήφιοι και πολιτευτές της Ν.Δ. Κανέναν δεν γνώριζαν, να του αναθέσουν να τους συντάξει την κοινή τους επιστολή; Είναι βέβαιο ότι όποιος και να την έγραφε από τους παραπάνω, πιο επικριτική, πιο ουσιαστική και πιο απαιτητική θα ήταν.  ΥΓ1 Αυτά για σήμερα θα τα πούμε σύντομα για τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές. ΥΓ2 Μέχρι τότε -ξεπερνώντας τα ενδιάμεσα- να θυμίσω τις αναρτήσεις  ΝΤΡΟΠΗ   στις 5-8-2020  και Όσο ήμερο είναι το ζώο τόσο το βαρυφορτώνουν  στις 9-11-2020 

  Ο Δεκέμβρης του 1944, η εγγλέζικη επέμβαση, ο «συμμαχικός» βομβαρδισμός της Αθήνας, αποτελούν την πιο τρανή απόδειξη ότι η αστική τάξη, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι πολιτικοί αχυράνθρωποι τους στις κυβερνητικές θέσεις, δεν έχουν κανένα δισταγμό, να ματοκυλίσουν το λαό, για να αποτρέψουν το ενδεχόμενο να κυβερνήσει ο ίδιος τον τόπο του. Για το Δεκέμβρη του 1944 αντί να γράψω ο ίδιος επέλεξα να αναρτήσω σχετικό άρθρο από την εφημερίδα της εποχής "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ"   ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΑΜ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ που δημοσεύτηκε την ΤΡΙΤΗ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1945 ένα χρόνο μετά τον Δεκέμβρη του 44. ΜΙΑ ΗΡΩΪΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ Ο "ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ"   Ο ματωμένος Δεκέμβρης είναι η δραματική αλλά και μεγαλειώδης ανάταση ενός λαού, που μπροστά στον κίνδυνο της βιαίας αφαιρέσεως της ανεξαρτησίας του και των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, που τα κατέχτησε χύνοντας τέσσερα χρόνια το αίμα του, ξεσηκώθηκε για να τα υπερασποίσει ξανά με το αίμα του. και σαν συγκλονιστικό μετέωρο

  Για την εξέγερση και τον αγώνα δεν είναι απαραίτητοι ούτε ηγέτες, ούτε μεγάλοι άντρες, ούτε μεσσίες, ούτε σωτήρες. Για να αγωνιστείς χρειάζεσαι λίγη ντροπή, κάμποση αξιοπρέπεια και πολλή οργάνωση.