50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑ

Η 17η του Νοέμβρη του 1973, η κατάληψη του Πολυτεχνείου, έχει πλέον μετά από 50 χρόνια, με τις λαϊκές αγωνιστικές δράσεις που την θυμίζουν μέχρι τα σήμερα καθιερωθεί σαν ένα από τα κορυφαία γεγονότα στην νεότερη ιστορία της πατρίδας.

Δεν είναι δε καθόλου τυχαίο που ο λαός αυτή θεωρεί σαν καθοριστική των εξελίξεων για την πτώση της χούντας και αντίστοιχα τιμά, αδιαφορώντας παντελώς για τις δεξιώσεις στους κήπους του προεδρικού μεγάρου για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

50 χρόνια όμως τώρα τα αιτήματα του Νοέμβρη του 1973 παραμένουν αδικαίωτα και προστάζουν αγώνες για να δικαιωθούν.

Τα αιτήματα και τα συνθήματα δεν ήταν μόνο: κάτω η χούντα αλλά ήταν και: ψωμί – παιδεία – ελευθερία, ήταν: έξω οι Αμερικάνοι, ήταν: θάνατος στο φασισμό.

Όλα αυτά τα χρόνια – πέρα από τις απαράδεκτες ατομικές περιπτώσεις που έστησαν καριέρες με αφορμή την τότε συμμετοχή τους – οι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που κυβέρνησαν τη χώρα κανιβάλισαν και ευνούχισαν τα αιτήματα της 17 ης του Νοέμβρη.

Όλες και χωρίς καμία εξαίρεση, ακόμα κι εκείνες που στη σύνθεσή τους είχαν ονομαστικά πιο αναγνωρίσιμους για την τότε συμμετοχή τους, από τότε μέχρι σήμερα.

Σήμερα όμως, 50 χρόνια μετά είναι που:

- Αναζητά ψωμί στα ξένα η νέα γενιά.
- Ο μισθός και η σύνταξη φτάνει μόνο για το ½ του μήνα.
- Τρως πειραγμένα και μεταλλαγμένα γιατί δεν βγαίνει πια για κανονικά.
- Με λιγότερα από 25 ευρώ τη μέρα πρέπει να: έστω 1 φορά να φας τη μέρα, να πιείς έστω 1 καφέ τη μέρα, να πληρώσεις το νοίκι, το ρεύμα, το νερό, να αγοράσεις σαπούνι, να πάρεις ρούχο, φάρμακο, μέσο μεταφοράς, κλπ.
- Η ακρίβεια σπάει κόκκαλα και αφανίζει το λαϊκό εισόδημα.
- Το αυτονόητο, να μην πεθάνει κάποιος από την πείνα, γίνεται εργαλείο για ατομικές, παραταξιακές, κομματικές, θρησκευτικές υστεροβουλίες.
- Κάνουν πάρτι ξεκοκκαλίζοντας συντάξεις και ακίνητα τα Γηροκομεία και δεν υπάρχουν πτωχοκομεία.
- Αρπάζουν σπίτια τα funds και οι τράπεζες.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά είναι που:

- Όλο και πιο γοργά ιδιωτικοποιούνται τα Πανεπιστήμια.
- Τον δημόσιο χαρακτήρα αντικαθιστά η ιδιωτική κερδοσκοπική ασυδοσία.
- Οι εστίες είναι τρώγλες.
- Στο προαύλιο, αμφιθέατρο, κλπ. παρέα στον φοιτητή θα είναι αστυνόμος, χωροφύλακας, ματατζής και χαφιές.
- Η ύπαρξη και λειτουργία τους έχει συνδεθεί με μηχανισμούς και προγράμματα συναλλαγής και διαπλοκής.
- Από την προσχολική μέχρι την Γ΄ βάθμια απαξιώνεται κτηριακά και σε ανθρώπινο
προσωπικό.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά είναι που:

- Αν ζητήσεις ένσημο, θα απολυθείς.
- Αν ζητήσεις ωράριο, θα απολυθείς.
- Αν ζητήσεις συνδικάτο, θα απολυθείς.
- Έχει καταργηθεί το 8ωρο και πετσοκόφτηκαν εργασιακές κατακτήσεις.
- Έχει ξεσαλώσει η εργοδοτική ασυδοσία.
- Η δημόσια ενημέρωση και τα κανάλια είναι κρατικά.
- Τα καρτέλ των καναλαρχών κάνουν πλύσεις εγκεφάλου.
- Η οικονομική ολιγαρχία έχει χειραγωγήσει την πολιτική ζωή.
- Αν αντιδράσεις στη γενοκτονία των Παλαιστινίων θα βρεθείς στα κελιά της ΓΑΔΑ,
τυλιγμένος σε κόλες από χαρτιά.
- Αν υπερασπιστείς το περιβάλλον θα σε λούσουν χημικά.
- Αν διαδηλώσεις για τους νεκρούς του μεροκάματου θα βγεις με τα πλευρά σπασμένα.
- Όπλα αστυνομικών ΄΄μόνα τους΄΄ πυροβολούν.
- Δικαστές θυμίζουν στρατοδίκες.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά είναι που:

- Έχει γεμίσει η χώρα από Αμερικανικές βάσεις θανάτου.
- Που από υποδομές της πατρίδας εφορμούν Αμερικανοί και Νατοϊκοί φονιάδες για να αφανίσουν χώρες και λαούς.
- Η Ελλάδα εμπλέκεται ενεργά με ανθρώπινο δυναμικό και υλικό σε Νατοϊκούς και
αποικιοκρατικούς πολέμους.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά είναι που:

- Τα φασιστικά φίδια σουλατσάρουν ανενόχλητα.
- Εγκληματίες ναζιστές κάνουν εκπομπές και στήνουν κόμματα μέσα από τις φυλακές.
- Τα σώματα καταστολής χαϊδεύουν τους φασίστες και προπηλακίζουν της δημοκρατίας υπερασπιστές.
- Χιτλερικοί κλώνοι κάνουν παρελάσεις στη χώρα, τρομοκρατούν, δέρνουν και δολοφονούν.
- 3τοραϊχίτες οπαδοί μπαζώνουν τις θάλασσες με βομβαρδισμένους και απεγνωσμένους συνανθρώπους μας.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά:

Είναι ξεκάθαρο ότι το Πολυτεχνείο δεν τελείωσε το 1973.

Όπως κανένας λαϊκός αγώνας και ξεσηκωμός, δεν έχει ημερομηνία λήξης.

Όπως επίσης – και αυτό είναι επίσης σημαντικό – ακόμα και: όταν δεν θα ’χεις χούντα, όταν θα ‘χεις ψωμί – παιδεία - ελευθερία, όταν θα ‘χεις διώξει τους Αμερικάνους και θα ‘χεις τσακίσει τον φασισμό, αν δεν είσαι εξεγερμένος κάθε στιγμή, αν τυχόν και αναθέσεις και εμπιστευτείς πάλι όλα αυτά μπροστά σου θα τα ξαναβρείς.

Ψυχή βαθιά!!!

Υ.Γ.: Όσα παρέλειψα και είναι πιο πολλά, δουλειά του αναγνώστη, να τα προσθέσει, καλύτερα να τα διατυπώσει και κυρίως –για να πάψουν να υπάρχουν – ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ.