«Μικρές» συντεχνιακές «λεπτομέρειες»

Μερικές «μικρές λεπτομέρειες» που καθιστούν αφερέγγυο ένα συνδικαλιστικό φορέα.

Η πανδημία και οι κυβερνητικές παρεμβάσεις στην αγορά έχουν πλέον ξεπεράσει τον ένα χρόνο ζωής και εφαρμογής.

Σε αυτούς τους 14 μήνες έγινε κατανοητό ακόμα και στους πλέον αφελείς ότι η κυβέρνηση έχει εργαλειοποιήσει απόλυτα την πανδημία για να επιβάλει, πολιτικά, υγειονομικά, κοινωνικά, κατασταλτικά, υγειονομικά την ανθρωποκτόνα, νοεφιλελεύθερη και σκληρή καπιταλιστική της ατζέντα.

Στο χώρο των εμπόρων το 2020 ήταν εκλογική χρονιά.

Η παράταξη, ο συνδυασμός που πλειοψήφησε «ουδέτερα» φιλοκυβερνητικός, όπως προεκλογικά έτσι και επίσημα σαν διοίκηση μετεκλογικά εξέδωσε μια ανακοίνωση.

Για την ιστορική αλήθεια, δεν εξέδωσε μια αλλά δεκάδες ίσως και εκατοντάδες, μόνο που όλες είναι η ίδια ανακοίνωση, ίδιο πνεύμα, ίδιο ύφος, ίδιος σεβασμός.

Ένα χρόνο τώρα πληθωρική καθημερινή παρέμβαση -ενίοτε κουραστική- που λέει τα ίδια, γράφει τα ίδια, ζητά τα ίδια, προτείνει τα ίδια και στο μόνο που διαφέρουν είναι η σειρά των λέξεων και ο τίτλος.

Σε αυτή την πλημμυρίδα των ανακοινώσεων δεν θα βρεις ούτε μια λέξη, ούτε ένα υπονοούμενο, το παραμικρό ψεγάδι σε σχέση με την δημόσια υγεία, την ασυλία των κλινικαρχών, τις εικονικές εντατικές, τα νοσούντα νοσοκομεία, το πολιτικό παιχνίδι των μιντιακών λοιμοξιολόγων, τις εργασιακές ανατροπές, τα κυριακάτικα ανοίγματα, τις συθέμελες για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους μικρεμπόρους βάρβαρες ανατροπές.

Δεν θα βρεις μια λέξη, ούτε ένα υπονοούμενο για τα μέλη τους: 

- που σε κανένα lockdown δεν έπαψαν στιγμή να κάνουν συναλλαγή

- που 7 μέρες την βδομάδα -σε όλες τις καραντίνες- ξεσκόνιζαν το κλειστό μαγαζί και τσεκάριζαν αν έχει σήμα το κινητό στην πόρτα της εισόδου από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Δεν θα βρεις συλλαβή σχετικά με εκκλησία, μητροπολίτες, δεσποτάδες, παπάδες, μεταλαβιές, άνοιγμα τουρισμού και mall.

Ούτε βέβαια για στεγασμένους και υπαίθριους ναούς συνωστισμού και διασποράς, που τους ξέρει η γιαγιά στο χωριό αλλά «δεν τους γνωρίζει» ο Κυριάκος, ο Κικίλιας, ο Χαρδαλιάς ούτε φυσικά ο δήμαρχος και ο χωροφύλαξ.

Εύκολα όμως θα βρεις:

- Θαυμαστό συντεχνιακό «αγωνιστικό» πνεύμα.

- Δυσφορία γιατί το Αγρίνιο με τα λίγα κρούσματα τότε σε σχέση με τις άλλες πόλεις μένει κλειστό

- 'Όρκους ότι όλα τα μαγαζιά τηρούν όλους τους κανόνες λες και ζουν σε άλλη πόλη.

Σήμερα ο νομός με βάση του κρούσματα διεκδικεί έξοδο στην Ευρώπη με το Αγρίνιο να κάνει πρωταθλητισμό.

Το αυτονόητο θα ήταν κάτι να ψιθυρίσουν για:

- Την πόλη που έχει σχεδόν κάθε 2ο σπίτι κρούσμα θετικό

- Τα μαγαζιά που σεβόμενα τους συμπολίτες κλείνουν με πρωτοβουλία τους μετά από θετικό κρούσμα που προέκυψε σε αντίθεση με άλλα.

Επίλογος: κάτι άλλο ήθελα να γράψω αλλά επειδή αρχίζω να θυμώνω το σταματώ εδώ.

Ευτυχώς δεν είμαστε όλοι ίδιοι.