Μπάχαλο!

Τα παιδάκια του νηπιαγωγείου και του δημοτικού όταν άκουσαν για τις click away αγορές γελούσαν και λέγαν κακίες λέξεις -για την ηλικία τους- σχετικά με το πνευματικό επίπεδο όσων το σκέφτηκαν και την εφαρμογή του ενέκριναν. Έφηβοι, ενήλικες, μεσήλικες, ηλικιωμένοι, με της ηλικίας τους το λεξιλόγιο τα μιμήθηκαν.

Κυβερνητικοί συνδικαλιστές είχαν αναλαμπές και άρχισαν να ψελλίζουν λέξεις για ανέφικτο, ακατανόητο κλπ.

Τα κυβερνητικά συστημικά μέσα ενημέρωσης την πάτησαν, εθισμένα να γλείφουν και να δικαιολογούν κάθε κυβερνητική παπαριά, με ρεπορτάζ, εικόνα και σχόλια, σχετικά με δοκιμαστήρια του δρόμου και τις (κου κου! - τα!) συναλλαγές, νομίζοντας ότι στηλιτεύουν ατομικές ανευθυνότητες, ανέδειξαν ουσιαστικά τη γελοιότητα που επικρατούσε πανελλαδικά.

Χρειάστηκε να τους τραβήξουν το αυτί από το Μαξίμου, για να πέσει μαύρο στις εικόνες και σιγή ασυρμάτου στα σχόλια.

Οι «διασωληνωμένοι» μικρέμποροι στη λογική "από τ' ολότελα καλή και η Παναγιώταινα" ή "από την αναβροχιά καλό και το χαλάζι" πήγαν στα μαγαζιά τους.

Κάποιοι διακριτικά, άλλοι πιο αεράτοι και ορισμένοι ακραία προκλητικοί άνοιξαν τις πόρτες.

Όπως πάντα συμβαίνει, οι ορισμένοι, οι ακραία προκλητικοί, οι ξεδιάντροποι και αθέμιτοι ανταγωνιστές των συναδέλφων τους, δεν είχαν απουσιάσει ούτε ώρα και όλο το προηγούμενο διάστημα. Καραντίνα ναι αλλά και ωράριο κανονικό. 

Τέτοιους ορισμένους επώνυμους και συγκεκριμένους συναντάς και στο χώρο του click away και του take away και φυσικά δεν είναι κοινωνικά αόρατοι, ούτε επίσης πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι για αυτή την καθημερινή τους πρακτική, το μόνο εφόδιο τους είναι το ατομικό τους θράσος.

Ενδιαφέρον θα είχε επίσης, οι λαλίστατοι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των μικρεμπόρων, να απαντήσουν, γιατί δεν βρήκαν ούτε μια λέξη να πουν για αυτό το 10% των μελών τους που αθέμιτα φάτσα κάρτα ανταγωνίζεται το υπόλοιπο 90%, όπως επίσης και για εκείνους που κουβαλήσανε τους υπαλλήλους τους χωρίς διακοπή της αναστολής.

Ας δούμε όμως επιγραμματικά το 2ο lockdown:

→ Από τις αρχές του Μάη του 2020 η κυβέρνηση έκανε όλα όσα έπρεπε για να βρεθεί  η χώρα σε τραγική κατάσταση (άνοιξε ανεξέλεγκτα τον τουρισμό, δεν έκανε τεστ όπως απαιτούσε η πανδημία, δεν βοήθησε τη δημόσια υγεία, έκλεισε τα μάτια για τις φωλιές του covid στα μέσα μεταφοράς, ουρές ΔΕΚΟ, εργασιακές γαλέρες των πλουτοκρατών των ομίλων και των πολυεθνικών, άφησε στα σούπερ μάρκετ σε 1 τετραγωνικό να συνωστίζονται 10 και βάλε άτομα, μαθητές να συνωστίζονται σε αίθουσες, δεν έφτιαξε ΜΕΘ, δεν εξόπλισε νοσοκομεία, δεν έκανες τις απαιτούμενες προσλήψεις και δεν εκπαίδευσε υγειονομικούς, δεν...)

→ Δεν αγνοούσε το τι θα συμβεί και το τι έρχεται αλλά αντί για την υγεία έδωσε προτεραιότητα στην καταστολή. Όχι για να προστατευτεί η υγεία αλλά για να αποτραπεί η διαμαρτυρία.

→ Εξαπατούσε, παραπληροφορούσε και παγίδευε ελεύθερους επαγγελματίες με διαγγέλματα και διαβεβαιώσεις για την βιοποριστική τους δραστηριότητα.

→ Οργάνωσε με τον καλύτερο τρόπο επικοινωνιακά το πολιτικό της εμβόλιο για την προστασία της, βάζοντας στο κάδρο αποκλειστικά και μόνο την ατομική ευθύνη.

→ Όταν το αναμενόμενο άρχισε να καταγράφεται αριθμητικά (νοσούντες, διασωληνωμένοι, νεκροί) «πήρε» μέτρα εξαγγέλλοντας δεύτερο lockdown αρχές Νοέμβρη.

Παίζει με τη δημόσια υγεία και εμπαίζει το λαό.

Ποτέ δεν υπήρξε δεύτερο lockdown.

√ ΄Ολοι στο δρόμο ήταν.

√ Αυτοκίνητα, μηχανάκια κλπ κυκλοφορούσαν κανονικά.

√ Οι παρέες καλά κρατούσαν.

√ Οι έλεγχοι ανύπαρκτοι και όσοι ελάχιστοι γίνονταν προσχηματικοί.

√ Οι πεζόδρομοι έσπρωχνες για να περάσεις.

√ Οι εμπορικοί αντιπρόσωποι σαν τον φτερωτό Ερμή, δεν απουσίασαν απο κανένα μαγαζί πόλης και χωριού.

√ Στις ουρές των κούριερ, υπηρεσιών, τραπεζών συζητήσεις για αθλητικά, πολιτικά, ανταμώματα που καιρό είχαν να βρεθούν κλπ.

√ Στο λιανεμπόριο, σημαντικό ποσοστό ανταλλάσει ματιές με τους διερχόμενους.

√ Στα σούπερ μάρκετ τα θαύματα συνεχίζονται, όπως και το Πάσχα έτσι και τα Χριστούγεννα, οι ουρές δεν είναι απ' έξω αλλά μέσα.

√ Οι δημοτικές αρχές, ξαμολάνε υπαλλήλους να τυλίξουν με φωτάκια, κολόνες, δέντρα, δρόμους για να φωταγωγήσουν τις πόλεις του lockdown, με τις οάσεις της μετακίνησης νούμερο 6.

√ Οι όμιλοι, οι πολυεθνικές, τα ολιγοπώλια, πιέζονται αφόρητα, στις ηλεκτρονικές πωλήσεις, δεν μπορούν να ανταποκριθούν, οι στιβαγμένοι εργαζόμενοι πακεταδόροι δεν επαρκούν, τα δίκτυα διανομής φρακάρανε και έτσι απαιτούν διακίνηση στο φυσικό τους κατάστημα, η κυβέρνηση ανταποκρίνεται.

→ Για ξεκάρφωμα παίρνει μέτρα και για το λιανεμπόριο, απλά κατά την προσφιλή της τακτική το σαλαμοποιεί με διαχωρισμό κλάδων.

→ Φυσικά το αυτονόητο συμβαίνει.

Το μπάχαλο, η αθλιότητα, η ντροπή σε όλες τις εκφάνσεις τους στο ζενίθ.

Οι έλεγχοι και η στοιχειώδης προστασία όσων επαγγελματιών λειτουργούσαν η τελικά θέλαν να λειτουργήσουν σωστά στο ναδίρ.

Ο τραγέλαφος και η γελιότητα που αποτυπώνουν ασφαλώς το επίπεδο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, λόγο του μεγέθους τους της έντασης και έκτασης τους, καθιστούν την κυβέρνηση θανάσιμη απειλή για τη δημόσια υγεία, την εργασία και τη συνοχή του κοινωνικού ιστού.