Για την ατομική ευθύνη

 Κάποια ερεθίσματα όπως:

Α/ Οι τοποθετήσεις των επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων και του δημάρχου, στο AgrinioTimes.gr, στην πρωτοβουλία του σχετικά με τα 5+1 χρόνια δημαρχίας Παπαναστασίου.

Β/ Η πανδημία του κορονοϊού, το εσωστρεφές «ξαμάλιασμα» των εργαζόμενων στο νοσοκομείο Αγρινίου, η πανελλαδική προβολή μιας νοσηρής ατμόσφαιρας, η σύσκεψη των φορέων, το τίποτε των δελτίων τύπου τους, η πανελλαδική απεργία που δεν αφορούσε το Αγρίνιο, η εκκωφαντική σιωπή όσων έπρεπε να πρωτοστατούν.

Γ/ Το δελτίο τύπου του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου για την καθαριότητα και την ανακύκλωση, που θεωρεί σαν πηγή κακοδαιμονίας τα άσπαστα χαρτοκούτια.

Μαζί με άλλα που δεν έχει νόημα να αριθμώ αφού δεν θα τα σχολιάσω (πχ αποθήκες Ηλιού, οι κατ΄όνομα πλατείες και κοινόχρηστοι χώροι, το κυκλοφοριακό που «λύθηκε»,...) με οδήγησαν στο να δημοσιοποιήσω ένα κείμενο του Γενάρη του 2019 για τις δημοτικές εκλογές που έγιναν το Μάη του 19.

ΥΓ Πίστευα και πιστεύω ότι κανένας που έχει ζητήσει ψήφο και στήριξη για να εκλεγεί και να εκπροσωπεί ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κουνά το δάχτυλο, αν πρώτα δεν έχει απολύτως ο ίδιος πράξει όλα όσα είναι υποχρεωμένος.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2019

Τούτο το χρόνο θα έχουμε εκλογές στους Δήμους, τις Περιφέρειες, την Ευρωβουλή, την Ελληνική Βουλή.

Θεωρώ πιο σημαντικές τις Δημοτικές εκλογές και τούτο γιατί, σε αυτές, τα συστημικά κόμματα εξουσίας και τα παπαγαλάκια τους, κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να διαμορφώσουν τον ψηφοφόρο της χαλαρής ψήφου άρα εύκολα χειραγωγούμενο.

Να διαπαιδαγωγήσουν ψηφοφόρους που την επιλογή τους την καθορίζει η υπόσχεση του τοπικού μαυρογιαλούρου, το συγγενολόι με τον υποψήφιο, το ρουσφετάκι για ωρομίσθια στο πολυκατάστημα στη βαφτιστήρα, το κλείσιμο του ματιού για πρόσληψη στα 4μηνα της απασχολησιμότητας, κ.α.

Γνωρίζουν καλά ότι ο ψηφοφόρος αυτών των χαρακτηριστικών, είναι εκείνος που θα τους εξασφαλίζει τις πλειοψηφίες στα σωματεία, τους συλλόγους, τους δήμους, τις περιφέρειες, παντού και πάντα σε κάθε μικρή ή μεγάλη κάλπη.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να μπορούν να έχουν το πάνω χέρι, αποτελεί προϋπόθεση ο εθισμός του ψηφοφόρου στο να αντιπροσωπεύεται, άκριτα να εμπιστεύεται και σχεδόν μεταφυσικά να προσμονά.

Είναι τεράστιο λάθος να υποτιμά κάποιος ή να αδιαφορεί για τα παραπάνω, όπως επίσης να υποβαθμίζει τις δυνατότητες κομμάτων, μηχανισμών και προσώπων, να ποδηγετούν και να ρυμουλκούν μαζικά ψηφοφόρους.

Όλοι αυτοί, που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά όλα τα παραπάνω, έχουν ταυτόχρονα τρομερή ευελιξία και περγαμηνές στην εξαπάτηση των ψηφοφόρων.

Όλους αυτούς ο δημότης, ο ψηφοφόρος, θα τους βλέπει και θα τους ακούει:

-    να στηρίζουν και να αποδέχονται κάθε αίτημά του.

-    να ορκίζονται ότι βάζουν πάνω από κομματική ένταξη ή συμπάθεια, την πόλη, τις ανάγκες, τους κατοίκους της, κλπ.

-    να πλειοδοτούν στις αναφορές του για καθαριότητα, κυκλοφοριακό, πράσινο, παιδικές χαρές, αβομβάρδιστους δρόμους, ηλεκτροφωτισμό, ύδρευση, αποχέτευση, δομές παιδείας, πολιτισμό, αθλητισμό, κ.α.

-    να προβάλουν τις άριστες και στενές τους σχέσεις με την εκκλησία, πετυχημένους επιχειρηματίες, επώνυμους της κεντρικής πολιτικής σκηνής.

-    να κανακεύουν τον οπαδισμό για την ομάδα της πόλης. 

-    να τον κοιτούν κατάματα μέσα από γυαλιστερά φυλλάδια, παρέχοντάς του αναλυτική ενημέρωση για πτυχία, σπουδές, επαγγελματικές επιτυχίες, οικογενειακή κατάσταση, κοινωνικές ευαισθησίες, αγνές προθέσεις και αστείρευτη διάθεση να δουλέψουν για το κοινό καλό και την προκοπή της πόλης.

Όλους αυτούς ο δημότης, ο ψηφοφόρος, θα τους βλέπει και θα τους ακούει:

-    να συμφωνούν μαζί του, σε τυχόν απόψεις του, ότι Δήμαρχοι και Δημοτικές πλειοψηφίες είναι τα μακριά χέρια της κεντρικής εξουσίας και ιμάντες μεταφοράς των πολιτικών τους, μόνο που βάζοντας το χέρι τους στο ευαγγέλιο αυτοί δεν είναι και δεν θα γίνουν τέτοιοι.

-    να επικαλούνται ιερά και όσια για να βεβαιωθεί ότι η επιλογή τους, το χρίσμα, η εύνοια και η στήριξη δεν είναι καρπός συναλλαγής και επιβράβευση για τα φιλιά τους σε κατουρημένες ποδιές.

Η ώρα της κάλπης και της ψήφου όμως, αρέσει ή όχι, πονάει ή όχι, μέσα από τη μυστικότητά της, το παραβάν της, αποτελεί τον ιδανικό θάλαμο αποκάλυψης σε προσωπικό επίπεδο για καθένα και κάθε μια.

Μπροστά στην κάλπη των Δημοτικών – το ίδιο ισχύει για όλες και παντού τις κάλπες – θα βρεθούν ψηφοφόροι διαφόρων παρατάξεων, μέσα από το ίδιο παραβάν και στην ίδια κάλπη θα πέσουν ψηφοδέλτια για διάφορες παρατάξεις.

Αποτελεί επικίνδυνη αφέλεια να πιστεύει κάποιος ότι όλες αυτές οι παρατάξεις είναι αντίθετες μεταξύ τους, κάθε άλλο.

Τα ψηφοδέλτια που θα στηρίζουν τα κόμματα που κυβέρνησαν, κυβερνούν και θέλουν να κυβερνήσουν ξανά τη χώρα και τα εξαπτέρυγά τους, είναι αδελφοποιημένα πολιτικά και ιδεολογικά, ίδια και απαράλαχτα σε στοχεύσεις, προθέσεις, πρακτικές και δράσεις.

Η ξεχωριστή τους κάθοδος δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες της πόλης και των κατοίκων, η αντίθεσή τους αρχίζει και τελειώνει στις ατομικές μωροφιλοδοξίες, τους προσωπικούς βοναπαρτισμούς και υστεροβουλίες.

Την επομένη δε των εκλογών, με κουμπάρο τον Κλεισθένη, στο ίδιο νυφικό κρεβάτι θα είναι.

Οι προεκλογικές τους κοκορομαχίες και οι σκυλοκαβγάδες τους, είναι σε τοπικό επίπεδο, το ίδιο ακριβώς με τις αντίστοιχες των σοσιαλδημοκρατών, χριστιανοδημοκρατών, φιλελευθέρων, κλπ., που διαφωνούν μέχρι θανάτου μεταξύ τους μόνο για τη μέρα και την ώρα που με τους νατοϊκούς τους βομβαρδισμούς θα ισοπεδώσουν κράτη και θα ξεκληρίσουν λαούς.  

Αυτά λοιπόν τα ψηφοδέλτια, ανεξάρτητα από ποιο θα βγάλει τον Δήμαρχο, είναι στην ουσία το ενιαίο ψηφοδέλτιο που θα κερδίσει.

Αυτά τα ψηφοδέλτια – το κατ’ ουσίαν ένα – είναι το εκλογικό εργαλείο που επιτρέπει στα κόμματα εξουσίας να θεσμοθετούν και να νομοθετούν με δημοκρατικό μανδύα τη βαρβαρότητα σε όλα τα επίπεδα, του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετούν.

Από την ίδια κάλπη όμως θα βγουν και ψηφοδέλτια της άποψης που εκλογικά θα χάσει.

Η άποψη που θα χάσει, θα χάσει γιατί πιστεύει και ισχυρίζεται:

-     ότι η καθαριότητα, το νερό, το φως, το πράσινο, το……, το……….., το……. είναι αυτονόητα δικαιώματα του δημότη που κανένας Δήμαρχος  δεν δικαιούται να τα εμφανίζει σαν επιτυχία του, γιατί απλά αποτελούν χρέος του.

-     ότι το στημένο ξεκατίνιασμα πρώην, νυν και επόμενων προσωπικά, κομματικά, παραταξιακά για το ποιος έκανε 3 στα 10 ή 4 στα 10 ή τίποτα στα 10, δεν μας νοιάζει.

-      ότι δεν αναγνωρίζει κανένα ελαφρυντικό και καμιά δικαιολογία για τίποτε από τις αυτονόητες υποχρεώσεις όσων επιδίωξαν να ηγηθούν που δεν υλοποίησαν.

Γιατί καταγγέλλει όλους αυτούς που ανάλογα με την κομματική εντολή είναι υπέρ ή κατά του Καποδίστρια, του Καλλικράτη, του Κλεισθένη και το μόνο που καλά γνωρίζουν για όλες αυτές τις παρεμβάσεις είναι η πειθαρχία στην εντολή για τη στάση που θα κρατήσουν.

Η άποψη που θα χάσει, θα χάσει γιατί εγκαλεί και απαιτεί από Δημάρχους και Δημοτικές αρχές να έχουν ασχοληθεί και να γνωρίζουν:

-      πόσοι είναι οι άνεργοι της πόλης.

-      πόσοι είναι οι εργαζόμενοι στην ξενιτιά, της πόλης.

-      πόσοι είναι οι πτυχιούχοι της πόλης που ασχετοαπασχολούνται.

-      πόσοι είναι οι επιστήμονες της πόλης που ξαναγύρισαν και πόσοι όχι.

-      ποια είναι η οικονομική δραστηριότητα της πόλης.

-      ποια είναι η οικονομική διαστρωμάτωση του πληθυσμού της πόλης.

-      ποια είναι η επαγγελματική και βιοποριστική διάρθρωση του πληθυσμού της πόλης.

-      πόσοι είναι, πως ζουν, πως εργάζονται συνάνθρωποί μας που ξεριζωμένοι από τις χώρες τους, βρίσκονται στην πόλη μας.

Η άποψη που θα χάσει, θα χάσει γιατί απαιτεί και διεκδικεί δράσεις και αγώνες και όχι επικοινωνιακές δηλώσεις και χαρτοπόλεμο ψηφισμάτων:

-      για φτηνή, σύγχρονη, ανθρώπινη, λαϊκή στέγαση.

-      για εργατικά δικαιώματα, μισθούς, ασφάλιση, δουλειά, κλπ.

-      για τις συνθήκες δουλειάς και αμοιβής για τους εργάτες της γης.

-      για αποκλειστικά δημόσιες, χωρίς χρεώσεις και υψηλού επιπέδου υποδομές και επιστημονικές υπηρεσίες στην πρόνοια, τη νοσηλεία, το φάρμακο, τη μόρφωση και την παιδεία.

-       για τους εξαρτημένους νέους και νέες.

Η άποψη που θα χάσει, θα χάσει γιατί έχει κομμένες γέφυρες και ακραία αντιπαράθεση με τις φωνές των ρεαλιστών που έχουν αποδεχτεί σαν της μοίρας και της εξέλιξης μη αναστρέψιμη πραγματικότητα και αναγκαίο κακό:

-       τα κεσεδάκια του εξευτελισμού.

-       τους λαχανόκηπους της απόγνωσης.

-       τους νοικιαζόμενους εργάτες στους εθνικούς εργολάβους.

-       τον ΕΝΦΙΑ, τις κατασχέσεις, τα παγωμένα σπίτια με λυχνάρι.

Η άποψη που θα χάσει, θα χάσει γιατί αποτελεί τον άλλο δρόμο, την άλλη άποψη και τον ασυνθηκολόγητο εχθρό των φωνών:

-       που κλείνουν τα μάτια στον αφανισμό του ιθαγενή μικρέμπορου και εκστασιάζονται με τις αλυσίδες και τα υποκαταστήματα των πολυεθνικών.

-       που ξεπερνούν με καφενειακά σχολιάκια  τα κλειστά μαγαζιά.

-       που θεωρούν αντίδοτο στον Αφεαγρινιωτισμό των τοπικών μαγαζιών τις παρεμβάσεις σε κάποιους δρόμους με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα open mall της ΕΣΕΕ που αποτελεί τον αυθεντικό εκπρόσωπο των μεγαλεμπόρων, των ομίλων, των αλυσίδων και των πολυεθνικών.

Η άποψη που θα χάσει, θα χάσει γιατί δεν είναι ψηφοδέλτια ή ψηφοδέλτιο εκλογικού αποτελέσματος αλλά κωδωνοκρούστης συνειδήσεων.

Η άποψη αυτή θα χάσει γιατί θα ρίξει τις μάσκες από πρόσωπα και παρατάξεις που στηρίζει το σύστημα.

Η άποψη που θα χάσει, θα χάσει:

-    γιατί θα απαιτεί το χθες και η ιστορία της πόλης να μην είναι μουσειακό και επαιτειακό δρώμενο αλλά αλφαβητάρι των παιδιών και της νέας γενιάς.

-    γιατί θα διεκδικεί με πρωτοβουλίες του Δημοτικού Συμβουλίου ανοιχτές συνελεύσεις σε γειτονιές, συλλόγους, σωματεία, βιοτεχνίες, υπηρεσίες, κ.α.

-    γιατί θα ζητά ειδικές και αποκλειστικές συνεδριάσεις του Δ.Σ. για τους εκπαιδευτικούς, τους εργάτες, τους υπαλλήλους, την ανεργία, την ακρίβεια και για κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα της πόλης και των κατοίκων της.

-    γιατί θα απαιτεί ανυποχώρητα εδώ και τώρα σχεδιασμούς και υποδομές για φυσικά φαινόμενα.

     Η άποψη αυτή που θα χάσει, θα χάσει γιατί θα ζητά από τον ψηφοφόρο να αρνηθεί την εκχώρησή του και αντιπροσώπευσή του, θα τον καλεί σε συμμετοχή  και η μόνη υπόσχεσή της θα είναι μικροί και μεγάλοι αγώνες στους Δήμους, τις Περιφέρειες και παντού, για να ανατραπούν οι πολιτικές της συναίνεσης που κρατάνε ζωντανό το σάπιο σύστημα του σήμερα.

Η άποψη όμως αυτή που θα χάσει, όσο απόλυτα βρίσκεται απέναντι στα ψηφοδέλτια της εξουσίας, τα κόμματα, τις παρατάξεις και τα δεκανίκια τους, όσο κι αν αποδοκιμάζει την χαλαρή ψήφο, τόσο και περισσότερο απαιτητική είναι από όσους και όποιους την στηρίζουν, ζητώντας να αντιληφθούν ότι το πρωταρχικό, το κύριο και το πάνω απ’ όλα χρέος τους αποτελεί να αναζητήσουν το δρόμο που θα την κάνει νικηφόρα.

Από τους υποστηρικτές της απαιτεί, όχι μόνο να το λένε αλλά να κατανοήσουν πραγματικά ότι όταν ο λαός πεισθεί και ενεργοποιηθεί, κανένα σύστημα, καμιά εξουσία, μήτε απειλή και τρομοκρατία μπορούν να τον εμποδίσουν από το να τα σαρώσει και να τα ανατρέψει.

Γι’ αυτό η άποψη αυτή προστάζει όσους την αποδέχονται, να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι φυσικό φαινόμενο η χειραγώγηση του λαού και να ψαχτούν οι ίδιοι για τις δικές τους ευθύνες γι’ αυτό.

 

Αγρίνιο Γενάρης 2019