To βρακί σαρίκι

 Νομοθετικά οι λοιμωξιολόγοι θωρακίστηκαν, ακαταδίωκτο και ασυλία.

Πολιτικά όταν η κυβέρνηση κριθεί, δεν θα χει κανένα νόημα για όσους θα βλέπουν τα ραπανάκια ανάποδα λόγο της υγειονομικής πολιτικής τους.

Αυτό που σήμερα συμβαίνει στο Αγρίνιο είναι πρόκληση, ανευθυνότητα και εγκληματική συμπεριφορά με συνενόχους κυβέρνηση, λοιμωξιολόγους, τοπικούς αιρετούς, φορείς κλπ.

Είναι άραγε τα γραφόμενα αυτά ακραία, υπερβολικά, άδικα, ανεύθυνα;

Ωραία λοιπόν ας απαντηθούν μερικά, ελάχιστα ερωτήματα:

- Πως μια πόλη κλείνει σχεδόν καθολικά με κρούσματα κάτω από 3-4-5 και ανοίγει κανονικά σε όλες τις εκφάνσεις με 50-60-70;

- Πως αυτοί που σκούζαν τότε με τα 5 δεν βγάζουν άχνα με τα 75;

- Πως σε μια πόλη που βράζει πλέον από κρούσματα, αυτοί που θέλουν, πολλοί που θέλουν, το εμβόλιο θα τους το κάνει ο Άγιος Πέτρος γιατί έτσι είναι ο σχεδιασμός και κανένας δεν μιλά;

- Πως κλείνουν υπηρεσίες, μαγαζιά, σχολεία, στο νοσοκομείο δεν υπάρχει κρεβάτι, νοσούντες σε άλλους νομούς μετακινούνται και κανείς δεν ψελλίζει τίποτα για άμεσα μέτρα καταστολής της εξάπλωσης;

- Πως αυτοί που διαφεντεύουν, αυτοί που διοικούν, αυτοί που συλλογικά εκφράζονται, θεωρούν ότι αυτό που καθημερινά συμβαίνει δεν τους αφορά; Από τι αλήθεια πολιτικό, συνδικαλιστικό και συντεχνιακό υλικό είναι εμβολιασμένοι;

Ο αφελής, ο καλόπιστος την στάση και την αφωνία τους θα την απέδιδε σε ανεπάρκεια και ανικανότητα.

Λάθος!

Η εθελούσια καθυποταγή τους στο κυβερνητικό άρμα και το νεοφιλελεύθερο κανιβαλισμό του, τους έχει βάλει στο ίδιο κάδρο και δικαίως.

Για τούτο ακριβώς, όλοι αυτοί που λυσσομονάνε για τους φοιτητές που δεν θα ρθουν αύριο, δεν ιδρώνουν για το σήμερα των ιθαγενών.